Εδώ και πολλά χρόνια ακούγαμε όλους τους δημάρχους να λένε με στόμφο το εξής κλισέ: ‘ο δήμος δεν είναι επιχειρηματίας…’ Παρά ταύτα, πάντοτε έκαναν αθρόες επιχειρηματικές κινήσεις άπαντες, πολλές φορές στο κενό. Τουρισμός και μάρμαρα ήταν στο επίκεντρο των επιχειρηματικών στόχων των δημάρχων Βέροιας και Νάουσας. ‘Ελιά’, ΔΕΤ, ΔΕΤΑΒ, δημοτική επιχείρηση μαρμάρων κ.λπ., με κύριο στόχο την εξεύρεση εσόδων για τον κάθε δήμο, αλλά με μεγαλύτερη επιτυχία στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού στόχου τους, διά των προσλήψεων.
Αναλόγως με τη διαχείριση αυτών των δημοτικών ‘επιχειρήσεων’, καλή, κακή ή μέτρια, τα πράγματα αργά ή γρήγορα οδηγήθηκαν εκεί που όλοι φαντάζονταν. Τα μάρμαρα σταμάτησαν σε Βέροια και Νάουσα. Ιδιώτης ανέλαβε την ‘Ελιά’ εδώ και περίπου μια πενταετία, ιδιώτης ετοιμάζεται για τη ΔΕΤΑΒ στα 3-5 Πηγάδια, ίσως αύριο και για τη ΔΕΤ.
Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Το ‘επιχειρείν’ δεν θέλει μόνο τεχνογνωσία στο αντικείμενο. Θέλει τεχνογνωσία και στο ‘επιχειρείν’. Θέλει καθαρούς επιχειρηματίες. Θέλει 100% ενασχόληση. Κι όχι πάρεργο. Και σίγουρα όχι πολιτική εκ του μακρόθεν και πλημμελή προσέγγιση. Συνεπώς, είναι στη σωστή κατεύθυνση οι προθέσεις της δημοτικής αρχής Νάουσας, αναφορικά με τη μίσθωση σε ιδιώτη του χιονοδρομικού στα 3-5 Πηγάδια. Κάθε επιπλέον καθυστέρηση εντείνει τα ήδη μεγάλα προβλήματα. Και κρατά τον δήμο όμηρο μιας παρωχημένης και αδιέξοδης κατάστασης. Ως προς τους προβληματισμούς για τα μισθώματα και τον χρόνο της σύμβασης; Με καλή πρόθεση και διάλογο θα λυθούν, αφού πρώτα αντιληφθούμε ότι δεν τους μισθώνουμε δα και τον… Παρθενώνα!
Κώστας Παναγιωτίδης
Υ.Γ.: Αναφορικά με τη ΔΕΤ, ας μην αφήσουμε κι άλλο χρόνο να περάσει ανεπιστρεπτί. Ας αρχίσουμε από σήμερα τον διάλογο (σε πρώτη φάση). Η τόλμη της διοίκησης θα έχει να κάνει ή με τα μέτρα εξυγίανσής της ή με επιθετικές ενέργειες προς νέες αγορές (παραπέμπω σε παλαιότερη ανάρτηση για το άνοιγμα στη μεγάλη και πλούσια αγορά της Ρωσίας) ή και με τα δύο. Διαφορετικά, ας αναζητήσουμε κι εδώ τον διάδοχο.
