Το συγκεκριμένο είδος, αδυνατεί να αντιληφθεί τις απειλές για τη ζωή του και μένει όλο και πιο εκτεθειμένο σε ένα απειλητικό περιβάλλον, κάτι που καταλήγει να θυμίζει την βραβευμένη με Όσκαρ ταινία κινουμένων σκίτσων , "Ψάχνοντας τον Νέμο" το 2003, που το έκανε παγκοσμίως διάσημο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Στιβ Σίμπσον της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του πανεπιστημίου Μπρίστολ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό βιολογίας "Biology Letters" της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, διαπίστωσαν ότι όσο αυξάνεται η οξύτητα στο θαλασσινό νερό, τόσο ο Νέμο δεν μπορεί να ακούσει τους ήχους των θηρευτών.
Οι ωκεανοί γίνονται διαχρονικά πιο όξινοι, καθώς απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο εκλύεται στην ατμόσφαιρα εξαιτίας των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Προηγούμενες έρευνες έχουν, επίσης, δείξει ότι σε νερά με αυξημένα οξύτητα τα ψάρια χάνουν την ικανότητά τους να μυρίζουν τον κίνδυνο, ενώ δυσκολεύονται ακόμα και να βρουν ταίρι για αναπαραγωγή.
Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με μικρά "κλοουνόψαρα" που μεγάλωσαν σε δεξαμενές νερού με διαφορετικό βαθμό οξύτητας η κάθε μία. Ένα υποθαλάσσιο μεγάφωνο έβγαζε ήχους ανάλογους με αυτούς των ψαριών-θηρευτών. Αποδείχτηκε ότι όσο αύξανε ο βαθμός οξύτητας των νερών (φτάνοντας σε επίπεδα που αναμένονται να επικρατήσουν στις θάλασσες έως το τέλος του αιώνα λόγω της κλιματικής αλλαγής), τόσο περισσότερο το ψάρι δεν έδειχνε να ακούει τους απειλητικούς ήχους και δεν απομακρυνόταν από αυτούς, όπως θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες.
Οι ωκεανοί εκτιμάται ότι μέχρι σήμερα έχουν απορροφήσει περίπου το μισό (142 δισεκατομμύρια τόνους) από το πρόσθετο διοξείδιο του άνθρακα που έχει εκλυθεί στην ατμόσφαιρα στη διάρκεια της Βιομηχανικής Εποχής. Όπως είπε ο Σίμπσον, πολλά ψάρια δεν έχουν άλλη αίσθηση πλην της ακοής, , αν χάσουν κι αυτήν, θα κινδυνεύουν άμεσα με εξαφάνιση.
Οι ερευνητές, που εκτιμούν ότι έως το μέσον του αιώνα μας ο Νέμο και άλλα ψάρια θα έχουν ουσιαστικά απολέσει την ακοή τους, θέτουν το ερώτημα αν τα ψάρια θα μπορέσουν τελικά να προσαρμοστούν στο νέο πιο όξινο περιβάλλον και σχεδιάζουν πρόσθετα πειράματα στο μέλλον. Η αύξηση της οξύτητας πλήττει ιδιαίτερα και τα κοράλλια, που αποτελούν επίκεντρο και πηγή ζωής για πολλά θαλάσσια οικοσυστήματα.
